Nos vero, inquit ille;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Duo Reges: constructio interrete. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.

Leonidas autem, rex Lacedaemoniorum, se in Thermopylis
trecentosque eos, quos eduxerat Sparta, cum esset proposita
aut fuga turpis aut gloriosa mors, opposuit hostibus.

Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere
licebit.

Quae est igitur causa istarum angustiarum? An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Quis istud, quaeso, nesciebat? Quae est igitur causa istarum angustiarum? Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?

An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit?
Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.
Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser.

Etsi dedit talem mentem, quae omnem virtutem accipere posset, ingenuitque sine doctrina notitias parvas rerum maximarum et quasi instituit docere et induxit in ea, quae inerant, tamquam elementa virtutis.

Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis.

Quam si explicavisset, non tam haesitaret.
Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est.
Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?
Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?

Quid enim?: Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.
Verum audiamus.: Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.
Peccata paria.: Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.
Bork: Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?
Quid enim?: Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur.
Etiam beatissimum?: Satis est ad hoc responsum.