Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed potestne rerum maior esse dissensio? Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat?
- Bork
- Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.
- Bork
- Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur.
- Quid vero?
- Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit;
- Bork
- Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.
- Quae sequuntur igitur?
- Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est.
- Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.
- Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.
- Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat?
- Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.
- Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.
- Egone quaeris, inquit, quid sentiam?
- Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.
Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Duo Reges: constructio interrete. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.
Aut pertinacissimus fueris, si in eo perstiteris ad corpus ea, quae dixi, referri, aut deserueris totam Epicuri voluptatem, si negaveris. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.
Non est igitur voluptas bonum.
Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Sed ad illum redeo. Ut id aliis narrare gestiant? Prave, nequiter, turpiter cenabat; Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.
Immo sit sane nihil melius, inquam-nondum enim id quaero-, num propterea idem voluptas est, quod, ut ita dicam, indolentia?